Převeďte do imperf. a fut.:

Discipulus longē abest. Līberīs nostrīs prōsumus. Servī nostrī numquam obsunt. Nōn potestis venīre. Amīcīs meīs nōn dēes.

 

Přeložte:

In oppidō sumus. Tēcum cēnāre nōn possumus. Amīcus meus mihi prōdest. Inimīcīs nōn obsumus. Miserīs adesse dēbēmus. Servī dominō resistere nōn poterant. Sīc nōn poterātis ūnā hōrā vigilāre mēcum? Ita līberī esse possumus. Quid id tibi prōdest? Abraham respondit: adsum. Dīligite lumen sapientiae, quī praeestis. Iūdicium dūrissimum iīs, quī praesunt. Quod superest, date elemosynam!. Cūr in scholā aberās? Amīcīs in perīculō aderimus, numquam aberimus. Librī bonī et pulchrī puerīs et puellīs prōsunt. Nōn oberō, sī prōdesse nōn possum.

 

dēbeō, ēre- muset;

inimīcus, ī, m. – nepřítel;

resistō, ere- odporovat;

sīc – tak,

ūna – jedna;

hōra, ae, f. – hodina (zde ablativ časový – jednu hodinu);

vigilō, āre- bdít;

ita – tak;

līber, a, um – svobodný;

quid – co;

id – to;

dīligō, ere, dīlēxī, dīlectum – milovat;

lumen, inis, n.- světlo;

 sapientia, ae, f. – moudrost;

iūdicium, iī, n.- soud;

dūrissimum- nejtvrdší;

dō, dare, dedī, datum – dát;

elemosyna,ae,f.- almužna;

cūr – proč;

perīculum, ī, n. – nebezpečí;

 numquam – nikdy

 

Přeložte se slovníkem:

Sententiae antiquae:

1. Sī animus infirmus est, nōn poterit bonam fortūnam tolerāre (Publilius Syrus)

2. Nōn amō tē, Sabidī, nec possum dīcere quārē. Hoc tantum possum dīcere: nōn amō tē. (Martialis)

3. Vīta humāna est supplicium (Seneca)

4. Sī valēs, bene est, egō valeō. (Plinius)

5. Nec tēcum vīvere possum nec sine tē (Martialis)

6. Ego erō tēcum (Ex 3, 12)

Ultime modifiche: lunedì, 5 ottobre 2015, 20:12